Partacze

Danuśka dostała od Mikołaja lalkę, której natychmiast po wyjęciu z opakowania odpadła główka, a rączki i nóżki trzymały się tylko dzięki ubranku. Co chwilę Danusia przychodzi do mnie ze słowami "Lala ałałaaa!", prosząc o przyczepienie główki i kończyn, które po paru sekundach znów odpadają. Kolejną cudowną zabawką był pociąg, który puszczał bańki przez komin i jeździł, odbijając się od przeszkód i wydając różne odgłosy. Pociąg był ulubioną zabawką dzieci przez trzy dni, po czym przestał jeździć, a po kolejnych dwóch dniach przestał również puszczać bańki. Nie była to kwestia zużycia baterii - pociąg poprostu się "zużył".
Druga sprawa to dziecinne ubranka. Czy moje dzieci są obdarzone ogromnymi głowami i przykrótkimi rączkami? Takie mam czasem wrażenie. Przeciskanie główki przez przyciasny otwór chyba kojarzy się dziecku z porodem, natomiast rękawy są zawsze za długie. Kto te ubranka projektuje?
Trzecia sprawa to metalowy termos, który kupiliśmy z myślą o podróży. Gdy miałam zrobić herbatę na drogę okazało się, że brakuje zasadniczej części, czyli korka. Nie miałam już wtedy paragonu, a zresztą gdybym miała, czy to by pomogło? Jakoś nie mam jeszcze nawyku sprawdzania, czy kupowany produkt jest kompletny - chyba pora sobie taki nawyk wyrobić.
Wczoraj kupiłam mężowi na kolację kaszankę, bo lubi, a ja nie miałam czasu na szykowanie czegoś bardziej pracochłonnego. Kaszanka okazała się zupełnie niejadalna, musiałam po niej wietrzyć kuchnię, a Jarek musiał się zadowolić odmrażaną pizzą. To nie to, że kaszanka była stara czy zepsuta. Poprostu była... fuj, brrrr, okropna!

Paradoksalnie, jak mówią - biednego nie stać, żeby kupować tanio. Ale produkty markowe (pomińmy tu kaszankę) są czasem kilkakrotnie droższe i czasem poprostu nie ma szans, żeby wygrzebać na nie pieniądze. Jak można produkować taką tandetę, byle tylko ją sprzedać, niech się potem rozpadnie, niech jest niezdatna do użytku, to już nie moje zmartwienie?

  68 stare komentarze