Imprezka

Wkleję Wam parę zdjęć z imprezy urodzinowej Stasia w Cafe Molus w Toruniu.

 
Goście dopisali prawie w komplecie

 
Pięknie nakryty stół

 
Tort bardzo dzieciom smakował

 
Ruda ja wyglądam tak właśnie...

 
Emilka to ulubienica tatusia, zresztą uwielbiają się nawzajem :)

Imprezka była bardzo udana. Dzieci zachwycone, szczególnie Staś, a zwłaszcza tym, że przyszła jego przedszkolna sympatia... Wyższa od niego ponad o głowę, ale przyznaję, że Staś ma dobry gust :) A my posiedzieliśmy sobie przy kawie ze znajomymi, odpoczęliśmy chwilę od naszych pociech.

PS. Widzicie ja Emilcia urosła?

 stare komentarze

Wiosenne roztargnienie

Nie wiem, czy to efekt permanentnego niewyspania, czy różnych trosk codziennych, czy to może przesilenie wiosenne daje znać o sobie, czy też wszystko na raz - grunt, że ostatnio mam poważne problemy z koncentracją.

Po raz pierwszy zauważyłam to u siebie, gdy wsiadłam do autobusu, pogrzebałam chwilę w kieszeni, wyciągnęłam klucze i zamarłam z nimi przed kasownikiem, zastanawiając się, którą stroną je tam włożyć... Ludzie patrzyli na mnie dość dziwnie :D

Innym razem kupowałam mężowi kapcie w rozmiarze 44, cena złotych 22 - oczywiście odliczyłam 44 złote i próbowałam tyle wcisnąć sprzedawcy, na szczęście na uczciwego trafiłam...

Ale w trzecim przypadku przeszłam sama siebie... Cały dzień szukałam, gdzie schowałam masło. Przezornie sprawdziłam wszystkie szafki, zmywarkę (!) i inne równie nietypowe miejsca, masła brak. W końcu pogodziłam się z tym, że pewnie wyrzuciłam je do śmieci. A jednak się znalazło następnego dnia rano. Nigdy nie zgadniecie gdzie... Gdy chciałam nasypać ptakom okruszków, znalazłam je na parapecie zaokiennym :-D

Czy to się jakoś leczy? Czy po prostu mam to przeczekać?

Ach... wiosna idzie, tak bardzo się z tego cieszę - luty w tym roku był chyba cieplejszy niż kwiecień dwa lata temu. To ja już jakoś przeboleję to moje roztargnienie, byle było ciepło i słonecznie.

stare komentarze

Filozoficznie...

Pora się odezwać po tak długim czasie, póki ktoś jeszcze pamięta o naszym istnieniu :)

Staś właśnie skończył 6 lat. Jak dla mnie to przełomowy wiek, dziecko jest już prawie dorosłe, u progu pójścia do szkoły... Aż trudno mi uwierzyć, że mój synek jest już tak poważnym, młodym człowiekiem. A co on sądzi na ten temat?

W dniu urodzin, podczas spaceru pytam:

- Stasiu, jak się czujesz jako sześciolatek?

Staś zastanawia się chwilę...

- Wiesz mamo, życie jest takie samo...

Zabrzmiało to bardzo filozoficznie :)

      

Dziękuję wszystkim, którzy pamiętali o Stasia urodzinach - buziaki serdeczne :)
Postaram się częściej coś pisać i zaglądać do Was.

stare komentarze