Spot reklamowy w TV.
Rozdzice chwalą swoją małą córeczkę za to, że pocieszyła swoją
koleżankę, gdy ta płakała. Tatuś jest dość zaskoczony, że mała
wiedziała, co trzeba zrobić. Ale córeczka wyjaśnia mu, że nauczyła się
tego, widząc, jak jedna Atomówka pocieszała drugą (a może to była inna
bajka?).
Czy nie wydaje się Wam, że świat stanął na głowie? To dzieci mają się nauczyć okazywania czułości czy współczucia z telewizji? Jak autorom spotu mógł taki pomysł przyjść do głowy?
Gdy Staś płacze albo gdy ja wyglądam na smutną, Danusia podchodzi, głaszcze po głowie i mówi "Ciiiii, ciiiii". Pomimo tego, że do dwóch lat zostało jej jeszcze parę miesięcy, ona już rozumie, co to znaczy być smutnym i co wtedy trzeba zrobić. Nauczyła się tego od swoich bliskich.
Oczywiście wiem, że w tym spocie reklamowym była wyraźna przesada. Ale czy nie jest to objaw dość niepokojącego zjawiska?
Czy nie wydaje się Wam, że świat stanął na głowie? To dzieci mają się nauczyć okazywania czułości czy współczucia z telewizji? Jak autorom spotu mógł taki pomysł przyjść do głowy?
Gdy Staś płacze albo gdy ja wyglądam na smutną, Danusia podchodzi, głaszcze po głowie i mówi "Ciiiii, ciiiii". Pomimo tego, że do dwóch lat zostało jej jeszcze parę miesięcy, ona już rozumie, co to znaczy być smutnym i co wtedy trzeba zrobić. Nauczyła się tego od swoich bliskich.
Oczywiście wiem, że w tym spocie reklamowym była wyraźna przesada. Ale czy nie jest to objaw dość niepokojącego zjawiska?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz