Danusia ma bardzo silne poczucie własnej tożsamości.
Raz na przykład postanowiła mnie uczesać:
D: - Ale ładny z ciebie chłopczyk!
Ja: - Ja nie jestem chłopczyk, tylko mama! A ty Danusiu, jesteś chłopczyk czy dziewczynka?
D: - Ja jestem Danusia! - odpowiada zdziwiona, że pytam ją o coś tak oczywistego.
Tatuś: - Chodź do mnie, kotku!
D: - Ja nie jestem kotek, ja jestem Danusia!
Ja: - Cześć Słoneczko! - mówię do przecierającej oczy Danusi.
D: - Ja nie jestem słoneczko, ja jestem Danusia!!! - odpowiada na wpół śpiąca.
Czasami to poczucie własnej tożsamości posuwa się nieco za daleko.
Ja: - Jak masz na imię?
D: - Danusia!
Ja: - A jak ma na imię Twoja siostrzyczka?
D: - Danusia!!!
Lala też ma na imię Danusia. Wszystkie lalki Danusi mają na imię Danusia bądź Emilka :)
Raz na przykład postanowiła mnie uczesać:
D: - Ale ładny z ciebie chłopczyk!
Ja: - Ja nie jestem chłopczyk, tylko mama! A ty Danusiu, jesteś chłopczyk czy dziewczynka?
D: - Ja jestem Danusia! - odpowiada zdziwiona, że pytam ją o coś tak oczywistego.
Tatuś: - Chodź do mnie, kotku!
D: - Ja nie jestem kotek, ja jestem Danusia!
Ja: - Cześć Słoneczko! - mówię do przecierającej oczy Danusi.
D: - Ja nie jestem słoneczko, ja jestem Danusia!!! - odpowiada na wpół śpiąca.
Czasami to poczucie własnej tożsamości posuwa się nieco za daleko.
Ja: - Jak masz na imię?
D: - Danusia!
Ja: - A jak ma na imię Twoja siostrzyczka?
D: - Danusia!!!
Lala też ma na imię Danusia. Wszystkie lalki Danusi mają na imię Danusia bądź Emilka :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz